Zavejani snovi Iz knjige Predraga Karalića - Nespokojne zore Priča iz Prvog svetskog rata o prelasku Srba preko Albanskih planina.

Vladan Đorđević bio je najpre vojni lekar i šef hirurškog odeljenja vojne bolnice od 1871. godine, a od 1873. godine obavljao je dužnost ličnog lekara kneza Milana. U jednom periodu bio je i gradonačelnik Beograda koji je ostavio veliki trag u beogradskoj istoriji. Najzaslužniji je za uvođenje vodovoda, kanalizacije, kaldrmisanje ulica, osnivač je Novog groblja za koje je dao svoje imanje.

Ovo je najteži problem jer je naše društvo, iz mnogih uzroka, izloženo izuzetno teškoj, možda ozbiljnijoj nego ikad, moralnoj krizi. Ta je kriza izazvala neobičnu pometnju i vrlo žalosne nesporazume kako u shvatanjima javnoga dobra, tako i u pogledu ostalih između najvažnijih životnih problema. Postoje tzv. borci novoga duha, novih društvenih političkih formi, koji su, odbacujući staro stanje stvari ili preživeli poredak, odbacili, u isto vreme i

Tanasije-Tasa Milenković bio je pravnik, književnik, autor prvog srpskog kriminalističkog romana «Ponoć ili grozno ubistvo na Dorćolu» i načelnik policije. Prema zabelešci visokog policijskog činovnika Vase Lazarevića iz 1911. godine, u zimu 1878. na zahtev ruske vlade, predsednik ministarstva, Jovan Ristić, stavio je Milenkovića ruskom poslanstvu na raspoloženje. Kao carsko-ruski činovnik, Tasa je putovao u Rusiju. Na zahtev upravnika Beograda,

Rat nije ništa drugo do jedan dometak u celom čovečanskom životu sveopšteg zakona borbe za opstanak, a taj zakon borbe za opstanak opredeljuje život i razviće celog organskog sveta. U najviše slučajeva pobeda nije proslavljanje samo grube sile, već ona ima i veći značaj: „Istorija ratnih pobeda istovetna je sa Istorijom građanskom, t. j. sa pobedom u razviću u istorijskom progresu. Vojska i rat jesu onaj specijalni organ, i ona specijalna funkci